توسعه پایدار یکی از مفاهیم مهمی است که در نتیجه تغییرات اجتماعی و محیطی، طی چند دهه گذشته، مورد توجه محافل علمی و بین المللی قرار گرفته است. اهمیت نقش حسابداری مدیریت در حوزه پایداری، از یک سو در ارایه اطلاعات تسهیل کننده ی تصمیمات پایدار مدیران و از سوی دیگر در تامین اطلاعات لازم به منظور گزارشگری خلق ارزش پایدار برای ذی نفعان است. تحلیل اطلاعات این گزارش ها به بهبود اثربخشی اقتصادی و محیطی و اجتماعی و کارآیی آن ابعاد کمک می کند. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی اکتشافی عوامل انگیزشی و الزامات حسابداری مدیریت توسعه پایدار و یکپارچگی پیامدهای حسابداری مدیریت پایدار با تصمیمات استراتژیک شرکت و همچنین ارزیابی پیامدهای آن می پردازد و هدف غایی آن، تدوین مدل یکپارچه حسابداری مدیریت توسعه پایدار است. برای این منظور از روش تحقیق کیفی نظریه داده بنیاد استفاده شده که داده های لازم از طریق مصاحبه های عمیق با خبرگان دانشگاهی و حرفه ای کشور طی سال های 96 و 97 استخراج و پس از کدگذاری های باز، محوری و گزینشی، داده های حاصل از مصاحبه ها و تجزیه و تحلیل یافته ها، مبنای توسعه الگوی یکپارچه حسابداری مدیریت توسعه پایدار قرار گرفت.

رویکرد توسعه پایدار تلاقی یکپارچه ی سه بعد اثربخشی زیست محیطی، اجتماعی و اقتصادی است. تمایز الگوی توسعه پایدار با الگوی صنعتی در این است که الگوی صنعتی صرفا بر بعد اقتصادی (مالی) است و بر همین اساس شرکت ها در تدوین استراتژی و خط و مشی خود به دنبال حفظ و خلق سرمایه مالی برای ذی نفعان خود هستند. از این رو نظام حسابداری مدیریت مرسوم برای کمک به تحقق راهبرد اقتصاد محور سازمان و بی توجه به اهمیت راهبردهای زیست محیطی و اجتماعی، مورد استفاده قرار می گیرد. در این پژوهش، به ارزیابی الگوی حسابداری مدیریت توسعه پایداری که با استفاده از روش پژوهش کیفی نظریه داده بنیاد کشف شده است پرداخته شد. برای این منظور روش کمی پیمایشی با استفاده از ابزار پرسشنامه، به کار گفته شد. جامعه آماری پژوهش طی سال 97 به روش نمونه گیری هدفمند از میان اساتید دانشگاه و حرفه انتخاب شدند. تحلیل بر مبنای الگوسازی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار اسمارت پی ال اس امکان تعیین رتبه هر مقوله الگو را فراهم ساخت. یافته ها نشان می دهد که الگوی حسابداری مدیریت پایدار از قدرت پیش بینی در سطح بسیار بالایی برخوردار است. بر این اساس می توان نتیجه گرفت که با توسعه نظام اطلاعاتی حسابداری مدیریت مرسوم به نظامی مبتنی بر رویکرد توسعه پایدار، پیامدهای اقتصادی از «خلق ارزش مالی برای سهامداران» جای خود را به «خلق ارزش های پایدار» برای تمام ذی نفعان می دهد. دانش افزایی این پژوهش علاوه بر توسعه ادبیات حسابداری مدیریت برای توسعه پایدار این است که اهمیت ابعاد مقوله های الگو را نیز برای استفاده ذی نفعان مشخص می نماید.

این مطالعه به منظور ارزیابی اثر تیوسولفات­های پتاسیم (KTS®) و کلسیم (CaTs®) بر ویژگی­های شیمیایی خاک، رشد برگ و عملکرد گل و بنه­های دختری زعفران در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان تربت حیدریه در دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا شد. تیمارها شامل T1: مدیریت رایج کشاورز، T2: T1+40 لیتر در هکتارKTS  طی سه نوبت،  T3: T1+20 لیتر در هکتار KTS  طی سه نوبت، T4: T1+ 40 لیتر در هکتارKTS  طی سه نوبت+ 50 لیتر در هکتار CaTs طی چهار نوبت، T5: T1+40 لیتر در هکتارKTS  طی سه نوبت+100 لیتر در هکتار CaTs  طی دو نوبت و T6: T1+40 لیتر در هکتار KTS  طی سه نوبت+67 لیتر در هکتار CaTs طی سه نوبت بودند. نتایج در سال دوم نشان داد که اثر کاربرد کودهای KTS و CaTs بر بیشتر شاخص­های گل، برگ و بنه­های دختری زعفران و خصوصیات شیمیایی خاک معنی­دار بود. حداکثر و حداقل وزن خشک کلاله و تعداد و وزن خشک بنه­های دختری برای T6 (بترتیب با 87/0 گرم در متر مربع و 7950 و 1865 بنه دختری بر متر مربع) و T5 ( بترتیب با 32/0 گرم در متر مربع و 24579 و 7859 گرم بر متر مربع) مشاهده شد. مصرف KTS و CaTs  موجب کاهش شاخص واکنش و افزایش هدایت الکتریکی، نیتروژن کل، فسفر قابل دسترس و پتاسیم قابل دسترس خاک گردید. بر این اساس، استفاده از تیوسولفات­های پتاسیم و کلسیم برای دستیابی به تولید پایدار زعفران به ویژه در مناطق خشک و نیمه­خشک توصیه می شود.

هرچند تالاب ها زمانی بهترین تفرجگاه­های ایران به شمار می­رفتند، ولی در اثر عواملی همچون مدیریت غیرکارا، تعارض انسان-تالاب، تعارضات اجتماعی و عوامل طبیعی، بسیاری از آنها امروزه خشک شده و از بین رفته­اند. مقاله حاضر با هدف ساماندهی تالاب هشیلان کرمانشاه از طریق ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی، بر اساس یافته­های حاصل از اجرای طرح ساماندهی تالاب هشیلان با رویکرد ظرفیت­سازی اجتماعی انجام شده است. شیوه پژوهش، مشارکتی با کارکرد تحقیق در عمل است. جامعه آماری پژوهش، نهادهای محلی و دولتی و همچنین زنان و مردان روستاهای حوضه تالاب مخصوصاً روستاییان هشیلان است. برای ساماندهی تالاب هشیلان، از ابزار سیپا (برقراری ارتباط، آموزش و آگاهی عمومی) به عنوان ابزاری برای ظرفیت­سازی و مشارکت اجتماعی استفاده شد. برای برقراری ارتباط با جامعه و نهادهای محلی و دولتی در جهت برجسته‏سازی اهمیت تالاب، جشنواره­ای برگزار و کارگاه­های آموزشی برای مردم روستای هشیلان اجرا شد. همچنین در راستای ارائه برنامه­های راهبردی، نشست­هایی با معتمدان محلی تدارک دیده شد و از طریق پرسشنامه موردبررسی قرار گرفتند. داده‏ها با نرم افزار SPSS26 تحلیل شدند و تکنیک SWOT مورد استفاده قرار گرفت. طبق نتایج، برقراری ارتباط، آموزش، آگاهی و همچنین برگزاری جلسات آموزشی، مهم ترین عوامل مؤثر در حفاظت و حمایت از تالاب هشیلان به دست آمدند. همچنین توسعه گردشگری و بهره­برداری پایدار می تواند نقش مهمی در توانمندسازی جوانان روستایی و کسب درآمد پایدار داشته و زمینه را برای کاهش مهاجرت آنها به نقاط اطراف فراهم کند.

امروزه درنتیجه افزایش جمعیت در سراسر جهان تقاضای انرژی افزایش یافته است. با توجه به محدود بودن منابع انرژی فسیلی و مشکلات ناشی از انتشار گازهای گلخانه ای، توجه بیش از پیش به انرژی های تجدیدپذیر ضرورت دارد، زیرا از این طریق می توان به اهداف توسعه پایدار دست یافت. بنابراین هدف پژوهش حاضر، ارزیابی مناسب از عملکرد تکنولوژی های انرژی های تجدیدپذیر و نیز بررسی روابط بین انرژی های تجدیدپذیر، انتشار دی اکسید کربن و توسعه پایدار در ایران و مقایسه با انرژی های تجدیدناپذیر است. به منظور رتبه بندی حامل های انرژی تجدیدپذیر و شناسایی بهترین نوع آنها جهت تولید برق در ایران از یک مدل تصمیم گیری چندمعیاره استفاده شده است. در این راستا با انجام مطالعات کتابخانه ای و جمع آوری نظرات خبرگان، مجموعه ای از معیارها در قالب چهار بعد فنی، اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی تعیین گردیده است. در ادامه با استفاده از رویکرد VIKOR به اولویت بندی انرژی های تجدیدپذیر متشکل از انرژی های بادی، برق آبی، خورشیدی، زیست توده و زمین گرمایی پرداخته شده است. یافته های پژوهش بیانگر اولویت بالای انرژی بادی بوده و انرژی های خورشیدی، برق آبی، زمین گرمایی و زیست توده در رتبه های بعدی جای می گیرند. نتایج حاکی از آن است که تأثیر ایجاد تکانه مثبت در سهم انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر بر توسعه پایدار در ایران مثبت است.

زمینه وجود اخلاق حرفه ای در حسابداری از موارد ضروری است، زیرا حسابداران نقش اثرگذاری در فرایندهای اجتماعی و اقتصادی جامعه دارند که بدون پایبندی به آن خسارت های جبران ناپذیری را به جامعه وارد خواهند آورد. برای افزایش اثرگذاری در اخلاق حرفه ای وجود الگوهایی مطابق با فرهنگ جامعه ضروری است. با توجه به اینکه در این زمینه تاکنون فعالیت چشم گیر و اثرگذاری در ایران صورت نگرفته است، این پژوهش با هدف تدوین الگوی جامع اخلاق حرفه ای حسابداری، صورت پذیرفته است. روش در این مطالعه ابتدا با استفاده از «روش آرشیوی»، کل مقاله های منشترشده در زمینه اخلاق حرفه ای در بازه زمانی 1384-1394، در نشریه های ایرانی و پایان نامه های مرتبط با اخلاق حسابداری، به عنوان جامعه آماری، جمع آوری شد و برای افزایش دقت، نمونه گیری به عمل نیامد. سپس با استفاده از «تحلیل محتوا» مدل نوینی تحت عنوان «الگوی توسعه پایدار اخلاق حرفه ای حسابداری» تدوین گردید. در نهایت، با استفاده از تکنیک دلفی و کسب نظر 15 نفر از متخصصان اخلاق حرفه ای حسابداری، اولویت آماری اجزای هر یک از سازه های این مدل، با استفاده از فن آماری کای دو، نیز تعیین شد. یافته ها یافته های حاصل از پژوهش نشان داد که در دوره مطالعه، 104 مقاله در زمینه اخلاق در نشریه های حسابداری منتشر شده که تفاوت معنا داری از نظر آماری بین تعداد آنها در نشریه های مختلف وجود دارد. الگوی تهیه شده که مبتنی بر محتوای مقاله ها است، از 4 سازه و 69 عامل تشکیل شده که اولویت هر یک از سازه ها عبارت از سازه فردی، سازه اجتماعی، سازه اقتصادی-سازمانی و سازه زیست محیطی است. نتیجه گیری الگوی تدوین شده کاربردی بوده و اهمیت اخلاق حرفه ای، سازه ها و زیرمجموعه های مهم آن را نشان می دهد.

شناخت تاثیر پرداخت تسهیلات بانکی با رویکرد بانکداری اجتماعی بر توسعه پایدار روستایی و عشایری با میانجی-گری سرمایه اجتماعی همسو با رویکردهای نظری سرمایه اجتماعی(بوردیو)، توسعه پایدار (آمارتیاسن)، بانکداری اجتماعی(بندیکتر) و توسعه پایدار اجتماعی(مکنزی) هدف این مطالعه بود. روش کمی و ابزار پرسشنامه محقق ساخته بود که آلفای کرونباخ کل بالای 70/0، توسعه پایدار 87/0، برای سرمایه اجتماعی 84 /0و برای بانکداری اجتماعی 93 /0 بوده است. جامعه آماری، دریافت کنندگان تسهیلات بانک توسعه تعاون بود که با نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای پنج استان انتخاب و از استان های منتخب، دریافت کنندگان تسهیلات بعنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از مدل-سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد سرمایه اجتماعی بیشترین نقش را در تبیین فرایند توسعه پایدار داشته و نقش بانکداری اجتماعی در فرآیند توسعه پایدار عشایری(71 درصد)، پررنگ تر ازفرایند توسعه پایدار روستایی(34 درصد) بوده است. محیط زیست مولفه تأثیرگذار بر فرآیند توسعه پایدار بوده که بعد از آن مولفه های سود و در نهایت مردم قرار داشته اند. همچنین سرمایه اجتماعی(40 درصد) در تحقق بانکداری اجتماعی تاثیرگذار بوده است. بنابراین، می توان نتیجه گیری نمود برای اهتمام به توسعه پایدار روستایی و عشایری با مولفه های پایداری اقتصادی، پایداری محیطی و پایداری اجتماعی، توجه به مولفه های سه گانه بانکداری اجتماعی، یعنی؛ سود، مردم و محیط زیست و مولفه های پنج گانه سرمایه اجتماعی، یعنی؛ آگاهی اجتماعی، مشارکت اجتماعی، شبکه اجتماعی، انسجام اجتماعی و اعتماد اجتماعی حایز اهمیت است.